A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z

K a l e m

Kalem sana kurban olam kõle olam
Anam oldun, babam oldun, eş oldun
Seni yapan ustalara kul olam
Dertlerime ortak, yüreğime taş kalem

Senden başka sadık dostu bulamam
Bir gün bile senden ayrı kalamam
Herşeysiz olurum, sensiz olamam
Gözümün seline yaş oldun kalem

Seni çöpe atan eller sürünsün
Zalim dostlarımdan sen çok üstünsün
Seveceğim ölünceye dostumsun
Bütün insanlığa baş oldun kalem

Kalem sana ağaç olam uç olam
Yazdığına cümle olam hece olam
Sen gündüz ol, ben de sana gece olam
Arkadaşım, dostum oldun eş kalem

Seninle ağladım seninle güldüm
Hüzünlü günümde yanımda buldum
Yaralı hayatta seninle oldum
Yaşamım boyunca, gözüm yaş kalem

Seninle dertleştim, seninle ağladım
Yazıp ellerimle bağrım dağladım
Senden bir vefalı dost bulamadım
Gece hayalime düş oldun kalem

Sen olmasan beni kimse anlamaz
Bence, senden üstün varlık olamaz
Çok insanlar değerini anlamaz
İçim açtın yüreğimde kuş kalem

Dertlerimi tane tane yazdın sen
Gözyaşımı boncuk gibi dizdin sen
Suç işledim ceza verdin kızdın sen
Ağzım oldun dilim oldun diş kalem

Eşe dosta selamlarım ilettin
Kitap yazdın yaprakları dal ettin
Abidin’im gözyaşlarim sel ettin
Yazim oldun bahar oldun kiş kalem

                                                                                    Abidin Çelik

.................................................................................................................
.................................

K e ş k e

Bir aşkım vardı;
Kalbimde sakladığım
Ciğerime yazdığım
Sen bu aşkı benden çalıp,
Uzak diyarlara kaçırdın.
Keşke sana bu aşkı hiç tattırmamış olsaydım...
K e ş k e...

                                                                          Çağıl Irmak Acarbaş

.................................................................................................................
.................................

Kabus

İnsanlık düşüyor tutun çocuklar
Kaldırın insanı düştüğü yerden
Bülbüller kaçıyor gülşenlerinden
Nuru perdelemiş ah karanlıklar
İnsanlık düşüyor tutun çocuklar

Değerler biçilmiş vehimler değer
Her yerde kaos, nizam kaybolmuş
Hayvani dürtüler, şehvet ve fuhuş
İçi boş sözlere ait payeler
Değerler biçilmiş, vehimler değer

Çocuklar dinleyin bu çılgın sesi
Kusuyor içinden zehirli balı
Can çekişirken zihin sarmalı
Veriyor tahripkar son nefesini
Çocuklar dinleyin bu çılgın sesi

Ufukta bittiği sanılan dünya
Bu kadar mahpusu taşıyor nasıl
Zindana cennet diyene şaşmalı asıl
Bir ömür ki serap ya da boş hülya
Ufukta bittiği sanılan dünya

Kurt oldu insanlık, kurtlar utançlı
Zayıf, fakir, sakat çile için var
Akılsızı sömürmekte akıllar
Melekler bakıyor gözleri yaşlı
Kurt oldu insanlık, kurtlar utançlı

Söyleyin çocuklar bitti mi kabus
Başladığı yerden yoksa devam mı
Bilgelik mahfoldu, bilgi evhamlı
Ne zaman dağılır bu kasvetli pus
Söyleyin çocuklar bitti mi kabus

Çocuklar koşuşun dört bir taraftan
İnsanlık ölmüştür, mezar kazmaya
Sizler henüz ana rahminde maya
Ferman alın bize yüce Allah'tan
Çocuklar koşuşun dört bir taraftan

                                                                        Yunus Emre Durlanık

.................................................................................................................
.................................

Kaçışlara Sebep

Ben sendeki yalan, sendeki gerçek
Yaklaşıyorum, derin gölgelerden.
Karanlıklardan uzaklaşıyorum.
Can diyorum sana,
Sarılıp sarılıp derinlere iniyorum.
Sevgi kuyuları gibi,
Karanlıkları beni ürperten.
Kollarımdan kayıp gideceksin sanıyorum.
Kalbim kırık,
Sevgi ve hüznü seninle yaşıyorum.
Kaçıp gitmek istiyorum bu şehirden.
Kaçtığım aslında kendim.
Sen de biliyorsun,
Gerçeklerden kaçılmaz.

                                                                                   Ayşegül Toker

.................................................................................................................
.................................

Kaçma Güzel Kaçma Benden

Ben güzele gül almıştım
Gülen güzel var tanıştım
Her gün gelmez yar kavuştum
Kaçma güzel kaçma benden

Ben çok güzelle tanıştım
Peşine koştum dolaştım
Sevdim seni çok alıştım
Kaçma güzel kaçma benden

Ben güzele kucak açtım
Görmez ama kör dolaştım
Bu hasretlik zor alıştım
Kaçma güzel kaçma benden

Ben güzele gönül açtım
Aşkın şiiri varmış koştum
Yarla doldum hergün taştım
Kaçma güzel kaçma benden

Ben güzele yaya koştum
Aşkın gölü suya düştüm
Hasret kaldım aya koştum
Kaçma güzel kaçma benden

Selçuk´um sen çok konuştun
Gülmezdin zaten alıştın
Gönlü güzel var tanıştın
Kaçma güzel kaçma benden

                                                                                    Selçuk Yavuz

.................................................................................................................
.................................

Kader

Ben ne yaptım kader sana
Düşman ettin beni bana
Reva mıdır bir insana
Ömür boyu yaş dökecek.

Doğduğumdan taa bu yana
Hasretle aşk hep yan yana
Gönül verip şuna buna
Hep sonunda boş çıkacak.

Hatam mı var neki bende
Suç olur mu hiç sevende
Aşkdan başka bu ömrümde
Ne yaptım ki kaş yıkacak.

Ağlıyorum hazin hazin
Dinmedi ki yürek sızım
Ne oğlum var ne de kızım
Bir gün bana hoş bakacak.

                                                                                 Asker Sakınmaz

.................................................................................................................
.................................

Kader

Kader, beyaz kâğıda sütle yazılmış yazı;
Elindeyse beyazdan, gel de sıyır beyazı!..

                                                                    Necip Fazıl Kısakürek
                        
.................................................................................................................
.................................

Kader Değil Bu

keşke benim yerimde sen olsaydın
keşke benim yerime sen yansaydın
anlardın sevginin ne olduğunu
kader deme buna kader değil bu

deli gibi sevseydin, iç çekseydin
ağlayıp gözlerinden yaş dökseydin
geceleri uykusuz sabah etseydin
kader deme buna kader değil bu

bülbül gibi güle hasret gitseydin
gülistanı bir demet güle değişseydin
mecnun gibi yürekten sevseydin
kader deme buna kader değil bu

                                                                                    Ömer Soy

.................................................................................................................
.................................

Kader Mi Diyelim?

Son sigaramda sönmüş dudagimda
Yine yalnizim gecenin karanliklarinda
Ve seni birkez daha hatirladigimda
Buna da; KADER mi diyelim...

Bak işte son kadehte bitti
Bir zamanlar dost olanlar şimdi gitti
Bir rüyam vardi, o da sabaha erdi
Buna da; KADER mi diyelim...

Yine bana duvarlar, yine bana karanliklar
Ne zaman sona erecek bu acilar
Beni anlamiyor dost bildigim insanlar
Buna da; KADER mi diyelim...

Neden soguk esiyor bu rüzgarlar
Şimdi nerdesiniz sevdigim insanlar
Kalbime zincir vururken yedigim kaziklar...
Buna da; KADER mi diyelim...

                                                                              Oktay Çamoğlu

.................................................................................................................
.................................